Հիշողության եւ ճանաչողական ֆունկցիայի վերականգնումը COVID-19-ից հետո կախված է նրանից, թե որքանով է վնասվել ուղեղը։ Նման կարծիք է հայտնել Էնգելհարդտի մոլեկուլային կենսաբանության ինստիտուտի բջիջների բազմացման լաբորատորիայի ղեկավար, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ Պյոտր Չումակովը։
Ura.ru-ի հետ զրույցում մասնագետը նշել է, որ հաճախ կորոնավիրուսային վարակի ժամանակ մանր անոթները թրոմբոզվում են, ինչի արդյունքում հիշողության համար պատասխանատու նեյրոնների որոշակի քանակ «անջատվում» է։
Հաճախ ոչ բոլոր կապերն է հաջողվում վերականգնել, բայց տեղեկատվությունը հիշելու ունակությունը կարելի է նորմալ վիճակի վերադարձնել: Դա անելու համար պետք է մարզել հիշողությունը. երբ ուղեղը զբաղված է տեղեկատվությունը հիշելով, այն թարմացնում է հիշողությունը եւ մարզում է մյուս նեյրոնները՝ այդ գործառույթը ստանձնելու համար: Արդյունքում հիշողությունը, ըստ մասնագետի, ուժեղանում է։
Նյարդաբան Պավել Խորոշեւը, իր հերթին, նույնպես նշել է, որ COVID-19-ից հետո նյարդային բջիջները հնարավոր է վերականգնել մտավոր ծանրաբեռնվածության շնորհիվ։
«Ամեն ինչ կախված է ուղեղի վնասվածքի չափից, միգուցե այն կարելի է վերականգնել, միգուցե` ոչ: Բայց, ինչը շատ կարեւոր է, ուղեղը շատ պլաստիկ բան է, եւ նյարդային բջիջները վերականգնվում են, թեկուզ` տարիքի հետ ավելի դանդաղ, ոչ միշտ եւ ոչ բոլոր տեղերում, բայց վերականգնվում են, եւ ամեն ինչ կախված է միայն սովորելուց: Այսինքն՝ եթե կա ծանրաբեռնվածություն, ուրեմն օրգանն ապրում է, եթե ծանրաբեռնվածություն չկա, ապա օրգանիզմը չի վերականգնի այս կամ այն ստրուկտուրան»,- ասաց նա։
