Ինչպես բժշկության այլ բնագավառներում,անոթային վիրաբուժության մեջ ևս, կան հասարակության կողմից լայն տարածում գտած, սակայն իրականությանը չհամապատասխանող տեսակետեր ու կարծիքներ այս կամ այն հիվանդության կամ երևույթի վերաբերյալ։ Հենց այդ միֆերը MedMedia.am-ը քննարկել է Վլ. Ավագյանի անվան ԲԿ Անոթային և լազերային վիրաբուժության բաժանմունքի վարիչ, բ.գ.թ. Տիգրան Քամալյանի հետ:
«Անոթային վիրաբուժության ամենատարածված միֆերը կապվում են հատկապես վարիկոզ հիվանդության հետ, քանի որ վերջինս ամենատարածված, ամենատեսանելի ու ամենաքննարկելի անոթային պաթոլոգիան է»,-ասաց անոթաբանը:
Ըստ տարածված կարծիքի՝ վարիկոզը կանացի հիվանդություն է, հանդիպում է հիմնականում կանանց մոտ: «Բնականաբար այս տեսակետը ճիշտ չէ։ Վարիկոզը գենետիկական նախատրամադրվածություն ունեցող հիվանդություն է, որը զարգանում է կյանքի ընթացքում ռիսկի գործոնների առկայության պայմաններում»,- ի պատասխան ասաց Տիգրան Քամալանն ու ավելացրեց. «Գենետիկական մակարդակում կանայք և տղամարդիկ ունեն հիվանդանալու հավասարաչափ ռիսկ։ Սակայն կանաց մոտ ռիսկի գործոնները ավելի շատ են, կանայք ավելի զգայուն են արտաքին տեսքի հանդեպ և ավելի հաճախեն դիմում բժշկի, քան տղամարդիկ»։
Մեկ այլ միֆի համաձայն էլ, վարիկոզի պատճառը հղիությունն է և ավելի ճիշտ է բուժվել բոլոր պլանավորված հղիություններից և ծննդաբերություններից հետո: Հակադարձելով նշյալն անոթաբանը նշեց. «Ինչպես վերը նշվածից պարզ դարձավ հղիությունը վարիկոզի պատճառը չէ, ի վերջո տղամադիկ ևս հիվանդանում են վարիկոզով, չնայած այն փաստին, որ չեն հղիանում»։ Հետևաբար, մասնագետի համոզմամբ ճիշտ չէ բուժումը սպասեցնել այս պատճառաբանությամբ, առավել ևս, որ հղիության ընթացքում հնարավոր են վարիկոզ հիվանդության մի շարք բարդություններ, որոնք ավելի կծանրացնեն ու կբարդացնեն հղիության ընթացքը։
Հասարակությունը հավատաած է որ վարիկոզի վիրահատական բուժումը բերում է առողջ երակների ծանրաբեռնվածությանը և լայնացմանը, հատկապես մյուս ոտքի վրա: «Հիվանդ երակների հեռացումը ոչ թե ավելացնում է առողջ երակների ծանրաբեռնվածությունը, այլ ընդհակառակը վերացնում է նրանցում ի հայտ եկող հետհոսքը, քչացնում է նրանցում ճնշումը և փրկում է հնարավար լայնացումից»,-ընդգծեց զրուացկիցս հավելելեվ. «Ինչ վերաբերում է «մյուս ոտքի» տեսությանը, ապա մարդու վերջույթների անատոմիան, այնպիսին է, որ բոլոր համակարգերը, այդ թվում նաև երակները, առանձնացված են և երակների ինչպես հեռացումը, այնպես էլ պահպանումը չեն կարող ազդել մյուս վերջույթի վրա ոչ դրական և ոչ էլ բացասական առումներով»
Ամենատարածված կարծրատիպի համաձայն ոտքերի թրոմբը կարող է «խփել» սրտին կամ ինսուլտի պատճառ դառնալ: Պարզաբանելով նշվածը բժիշկն մանրամասնեց. «Երակներում առաջացած թրոմբը արյան հոսքի հետ շարժվելով կանցնի սրտի աջ կեսով և կհայտնվի թոքային զարկերակի համակարգում և կախված թրոմբի չափերից կխցանի այդ համակարգի որևէ ճյուղը, ինչի արդյունքում զարգանում է թոքի ինֆարկտ և ոչ թե սրտամկանի»:
Շարունակելով միտքը մասնագետը նշեց, որ երակներում առաջացած թրոմբը նույն տրամաբանությամբ չի կարող հայտնվել նաև ուղեղում։ Հատկապես ավագ սերունդը հավատացած է, որ վարիկոզը կարելի է բուժել քսուքներով և տնային եղանակներով: «Ցավոք, աշխարհում գոյություն չունի որևէ դեղորայք, որը ի զորու է բուժելու վարիկոզ։ Վարիկոզի բուժումը պահանջում է նեղ մասնագետի խորը գիտելիքներ և նրա կողմից իրականացվող կոմպլեքս միջոցառումներ, ինչը ներառում է դեղորայք, կոմպրեսիոն տրիկոտաժ և վիրաբուժական:
Տաթև Առաքելյան