Դիմակները բավարար չեն կորոնավիրուսային վարակի փոխանցումը կանխելու համար, պարզել են Ամերիկյան ֆիզիկայի ինստիտուտի գիտնականները: Վարակի ռիսկը նվազեցնելու համար նրանք խորհուրդ են տալիս մոտ երկու մետր սոցիալական հեռավորություն պահպանել: Այս մասին նշվում է Physics of Fluids գիտական ամսագրում հրապարակված հոդվածում:
«Լենտա»-յի փոխանցմամբ` հետազոտության հեղինակները վերլուծել են, թե ինչպես են դիմակները պատրաստման համար օգտագործվող տարբեր նյութերը պաշտպանում վիրուսը փոխանցող կաթիլներից փռշտոցի կամ հազի ժամանակ: Յուրաքանչյուր նմուշ զգալիորեն նվազեցնում է կաթիլների քանակը, այնուամենայնիվ, սակայնորոշ նյութեր, ինչպես պարզվել է, այնուամենայնիվ, թույլ են տվել կաթիլներին տարածվել ավելի քան մեկուկես մետր հեռավորության վրա, ինչը կարող է կողքին կանգնած մարդու վարակման հանգեցնել:
Գիտնականները սեղմված օդի գեներատորով մեքենա են կառուցել` մարդու հազն ու փռշտոցը մոդելավորելու համար: Գեներատորը հեղուկի մանր մասնիկներ էր փչում` հազ եւ փռշտոց իմիտացնելով: Վարակված կաթիլների արգելափակման համար կտորե դիմակ, երկշերտ կտորե դիմակ, խոնավ կրկնաշերտ դիմակ, վիրաբուժական դիմակ եւ N95 ռեսպիրատոր էր օգտագործվում:
Շնչառական ապարատը որսում էր կաթիլների 100 տոկոսը, մինչդեռ սովորական դիմակը դուրս էր թողնում կաթիլների մոտ 3.6 տոկոսը: Սակայն մեկ փռշտոցից մոտ 200 միլիոն վիրուսային մասնիկ կարող է օդ արտանետվել, ուստի կաթիլների նույնիսկ փոքր բաժինը կարող է սպառնալիք ներկայացնել անմիջական հարեւանությամբ կանգնած մարդու համար:
