«Եթե արտակարգ դրության ժամանակ արգելվում է խուճապի և ապատեղեկատվության տարածումը, ապա ինչո՞ւ է թույլատրված խուճապ և ապատեղեկատվություն տարածող որոշ պաշտոնյաների «լայվը»։
Եթե պաշտոնյան մազոխիստաբար ցանկություն ունի վարակվել, ինքն էլ չիմանալ այդ մասին և «իմունիտետ» ձեռք բերել, ապա արդյոք նո՞ւյն կերպ են մտածում նրան հանդիպած պատահական անցորդները, որոնք կարող են ակամայից դառնալ արդեն սադիզմի զոհ։
Եթե պետության ղեկավարը վարակի դեմ պայքարն իրականացնում էր «Կորոնավիրուսն ում շունն է, որ …» բանաձևի շրջանակներում, ապա պետք չէ զարմանալ, որ ՀՀ բոլոր տիպի քաղաքացիների առողջության թիվ մեկ պատասխանատուն դատարանի որոշմանը վերաբերվում է «դատարանն ում շունն է, որ…» փիլիսոփայությամբ։
Եթե պետությունը ղեկավարում է պոպուլիստը, ապա «պոպուլուսը» պետք է վճարի դրա համար։ Վճարի թանկ ու դաժան գնով։ Կորոնավիրուսն այդ գնի մի չնչին մասն է»։
Գրառումը՝ Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից
