Մարդու ոսկորների խտությունը մեծապես կախված է շրջակա միջավայրի ջերմաստիճանից եւ աղիքային միկրոֆլորայից: Այս անսպասելի եզրակացությունն արել են Ժնեւի համալսարանի գիտնականները կրծողների վրա կատարված հետազոտության ընթացքում:
Շրջակա միջավայրի ավելի բարձր ջերմաստիճանը (34 աստիճան) մեծացնում է ոսկորների ամրությունը եւ օգնում է կանխել ոսկրերի խտության նվազումը, հաղորդում է Medical Express-ը:
Ավելին, գիտնականները կարծում են, որ այս երեւույթը, որը կապված է ջերմության հետեւանքով աղիքային միկրոֆլորայի կազմի փոփոխության հետ, կարող է վերարտադրվել տաք միջավայրում ապրող կենդանիների միկրոֆլորան օստեոպորոզով տառապող կենդանիներին փոխպատվաստելու ճանապարհով: Այս փոխպատվաստման արդյունքում կենդանիների ոսկորներն ավելի ամուր են դարձել:
Հետազոտության շրջանակներում գիտնականները նորածին մկներին տեղադրել են 34 աստիճան տաքությամբ տուփերի մեջ` ծննդի հետ կապված ջերմային ցնցումը նվազագույնի հասցնելու համար: Պարզվել է, որ այս մկներն ավելի երկար ու ամուր ոսկորներ են ունեցել, ինչը հաստատել է այն վարկածը, որ միջավայրի ջերմաստիճանը կարող է ազդել ոսկորների աճի վրա:
Ապա գիտնականները մեծ մկների մի քանի խումբ են տեղադրել տաք միջավայրում եւ նկատել են, որ, չնայած ոսկորների չափն անփոփոխ էր մնում, ոսկորների ապրությունն ու խտությունը զգալիորեն աճում էին: Այնուհետեւ նրանք կրկնել են իրենց փորձը մկների հետ ձվարանների հեռացումից հետո, ինչից հետո կարող է պոստմենոպաուզային օստեոպորոզ սկսվել: Ինչպես պարզվել է, բնակավայրի տաքացման պարզ փաստը մկներին պաշտպանել է ոսկորային զանգվածի կորստից, որը տեղի է ունենում օստեոպորոզի դեպքում:
Գիտնականները նաեւ վերլուծել են օստեոպորոզի հաճախականության վերաբերյալ գլոբալ տվյալները` կախված միջին ջերմաստիճանից, կալցիումի ընդունումից եւ վիտամին D-ից: Եւ ստացված արդյունքները հաստատել են, որ որքան բարձր է ջերմաստիճանը, այնքան ավելի քիչ ազդրային կոտրվածքներ են գրանցվել` օստեոպորոզի հիմնական հետեւանքներից մեկը` այլ գործոններից անկախ:
