Առողջության պահպանման ճանապարհին խիստ կարևոր է ճանաչել սեփական օրգանիզմը: Այս սկզբունքով կենսական է նաև երեխայի առոջությանը սպառնացող հիվանդություններին ծանոթ լինելը:
MedMedia.am-ի առաջարկով «Շենգավիթ» ԲԿ Նորածնային և մանկական վիրաբուժական բաժանմունքի վիրաբույժ Աշոտ Հովսեփյանը ներկայացնում է լեղապարկի պոլիպի առանձնահատկություններն ու առաջացման պատճառները:
Նախ նշենք, որ լեղապարկի պոլիպը լեղապարկի լորձաթաղանթից դեպի լուսանցք աճած բարորակ գոյացություն է, որը կարող է լինել խոլեստերինային կազմության, կամ իսկական գեղձային գերաճման բնույթի: Կարող է լինել ոտիկի վրա կախված, կամ լայն հիմքով լեղապարկի պատին աճած: Երեխաների մոտ քիչ է հանդիպում, հիմնականում սեռահասուն տարիքում:
«Սովորաբար ախտորոշվում է այլ նպատակով արված սոնոգրաֆիկ քննության ընթացքում, պատահական հայտնաբերման ձևով, քանի որ մեծամասամբ լինում է անախտանիշ ընթացքով»,-ասաց բժիշկն ու հավելեց, որ երբեմն, կարող են լինել աջ թուլակողի ցավեր, մարսողության խանգարումներ: Գեղձային կազմության, հատկապես լայն հիմքով պոլիպները, Աշոտ Հովսեփյանի խոսքով, հնարավորություն ունեն չարորակացման: «Ոտիկի վրա, կամ լեղապարկի ծորանին մոտիկ աճած պոլիպները կարող են բարդանալ լեղապարկի ծորանի խցանմամբ և լեղային խիթի առաջացմամբ»,-ասաց զրուցակիցս:
Ինչ վերաբերում է բուժմանը, վիրաբույժը նշեց, որ մինչև 1.0 սմ պոլիպները ենթակա են դինամիկ հսկողության, եթե ունեն անախտանիշ ընթացք և բարդացած ու զուգակցված չեն լեղապարկի այլ ախտաբանությամբ: «Բուժումը վիրահատական է, իրականացվում է լեղապարկի հեռացում՝ խոլեցիստէկտոմիա, լապարոսկոպիկ եղանակով»,-ընդգծեց մասնագետն ու առանձնացրեց վիրահատության ցուցումները.
— 1.0 սմ և ավելի պոլիպները
— Հսկողության ընթացքում 0.2 սմ և ավելի աճ ցուցաբերած պոլիպները
— Գանգատներով և կլինիկական ախտանիշներով ընթացող պոլիպները անկախ չափսից
— Լայն հիմքով պոլիպները
— Քարային կամ ոչ քարային խոլեցիստիտով ուղեկցվող պոլիպները
— Լեղապարկի պատի մեջ աճ ունեցող, չարորակացման նշաններով պոլիպները
— Լեղային խիթ առաջացնող պոլիպները
Խոսելով այսպես կոչված «չի կարելիներից», Աշոտ Հովսեփյանը շեշտադրեց. «Չի կարելի հաշվի առնելով պոլիպի բարորակ բնույթը, անուշադրության մատնել հիվանդությունը: Հայտնաբերման պահից սկսած անհրաժեշտ է բուժող բժշկի ցուցումով պարբերաբար անցնել սոնոգրաֆիկ հետազոտություն, կասկածելի դեպքերում նաև ԿՏ կամ ՄՌՏ»:
